Golf Vlaanderen viert vaderdag met, De fiere papa’s van TNT!
Het is duidelijk hoe fier de drie papa’s zijn op hun zonen. En niet omdat ze zo succesvol zijn, maar omdat ze duidelijk plezier hebben in wat ze doen. Je kind gelukkig zien, daar draait het immers om. Tijdens de lunch vertellen ze honderduit over hun ervaringen in het nastreven van een droom. Een droom van een jonge gast die professioneel golfer wil worden.
Wanneer komt het moment dat je als vader beslist, we gaan ervoor, mijn zoon wordt professioneel golfer?
Armand: Dat is een interessante vraag
Jaak: Bij Thomas is dat begonnen op zijn 14 jaar. Toen wilde hij naar de golfschool (de GV-Topsportschool in Hasselt). Hij zei tegen ons dat hij niet op internaat wou, maar wel wilde golfen. Meteen heb ik hem voor de keuze gezet; als je naar de Topsportschool wil, dan is het golfen en op internaat. Ze moeten zelf die keuze maken, zelf beslissingen leren nemen. Dat is zo belangrijk.
Patrick: Wij komen uit een familie van sporters. Het was dus de normaalste zaak voor mij dat ik het sportieve in zijn opleiding wou brengen. Ik ben met golf begonnen op 42-jarige leeftijd, Nicolas was toen 5. Het was onmiddellijk al duidelijk dat golf hem lag.
Op 17-jarige leeftijd koost Nicolas Colsaerts er voor om pro te worden. Zeer vroeg, en hij plaatste zich meteen voor de Challenge Tour. Niet hetzelfde parcours als de twee Thomassen. Zij doorliepen een opleidingsparcours met de opleiding in Amerika als speerpunt.
Patrick: Er was in België niemand die tips kon geven aan de familie Colsaerts. We hebben op 17-jarige leeftijd echt een risico genomen. We kenden maar weinig mensen en hadden enkel het enorme talent van Nicolas. Met die factoren is zo’n beslissing nemen is niet evident. Het verschil tussen een uitstekende amateur en een goed presterende pro is immers groot. Je hebt amateurs die de pannen van het dak spelen, maar van zodra ze pro worden op geen bal meer kunnen slaan.
Jaak: Dat is inderdaad iets wat veel ouders nog niet zo goed begrijpen. Het is niet omdat hun zoon of dochter een goede golfer is op jonge leeftijd, dat het daarom een succesvolle pro wordt.
Armand: De beslissing van Thomas Detry om pro te worden was een lang traject. Je zou kunnen zeggen dat we op 12-jarige leeftijd die beslissing namen, maar het was pas in het voorlaatste jaar in Amerika dat we er officieel voor gingen: Thomas Detry wordt professioneel golfer.
Patrick: Ik kan geloven dat zoiets een moeilijke keuze is om te maken. Je hebt een uitstekende student die het ver kan schoppen in zijn studies, maar er is ook die droom om topgolfer te worden.
Armand: Absoluut. Ik wou niet dat Thomas naar een school ging waar enkel golf gespeeld werd, maar je kan enkel top zijn als je je toelegt op één iets. Ook bij de Topsportschool had ik wat twijfels maar het was uiteindelijk wel de juiste beslissing om sport en studies te combineren. Thomas was een goede student en studeerde ook graag.
Uiteindelijk maak je als familie een keuze, rekening houdend met enkele factoren, maar het is nog steeds jouw zoon of dochter die de eindbeslissing neemt. Je kan die keuze -om het te maken als professioneel golfer- niet opleggen. Dankzij de steun van Golf Vlaanderen en de top omkadering in Amerika zijn beide dromen werkelijkheid geworden. Hij heeft zijn studies afgemaakt en is nu een succesvol golfer.
Ik ga eerlijk zijn, ik ben altijd voorstander geweest om mijn zoon een universitair diploma te laten behalen. Dat was voor mij heel belangrijk, maar als je als amateur golfer in de top 10 van de wereld staat... dan moet je het gewoon proberen.
Jaak: Om daar te raken moet je er wel iets voor doen. Je komt daar niet zomaar. Dat start hier in België, je gaat mee met je zoon naar een heleboel wedstrijden. Je gaat naar Frankrijk om daar toernooien te spelen. Je hebt ouders die zeggen moet dat? - ja, als je een ambitieuze gast hebt die top wil worden in eender welke sport. Dan moet je zoiets doen.
Armand: Ik denk dat dit voor beide Thomassen zo was, maar als je het wil maken in de huidige golfwereld dan moet je in 90% van de gevallen naar Amerika. Dat is de realiteit.
Patrick: Dat is een ontzettend belangrijk onderdeel geweest in het vormen van die jongens. Zonder twijfel, dat heeft hen zeer snel de nodige ervaring gegeven. Nog voor ze op de grote Tours kwamen, hadden ze alle tools om er iets van te maken. Ze wisten wat hen te doen stond. Nicolas had die ervaring niet, die heeft hij al doende opgedaan, met de nodige fouten uiteraard. 17 jaar, je bent piepjong. Ik zeg ook niet dat iedereen het gaat maken als ze naar Amerika vertrekken, want er zijn er veel die heimwee krijgen, de taal niet machtig zijn, enz? je bent trouwens maar 18 jaar, dat is heel wat voor zo iemand.
Jaak: De keuze om de studies verder te zetten in Amerika, dat is niet iets wat je snel even maakt. Dat heb ik ook duidelijk gemaakt aan Thomas. Falen en terugkeren om iets anders te proberen, dat ging veel geld kosten. Als Thomas er zijn voeten had aangeveegd, dan mocht hij van mij - met alle respect - op een veld gaan werken.
Armand: Ha, dat heb ik je inderdaad nog horen zeggen toen hij14 jaar was, dat klopt! Het blijft een forse investering, zowel in tijd als middelen.
Jaak: En wij zijn geen steenrijke ouders he... Veel ouders zien ons zitten op de grote toernooien en zeggen jullie hebben toch geluk gehad. Wij hebben geen geluk gehad, we hebben er hard voor gewerkt. Dat harde werk is niet zichtbaar voor het publiek. Er zijn maar weinig mensen van op de hoogte van wat voor investeringen je maakt.
Hebben jullie ooit het gevoel gehad dat je je zoon kwijt was tijdens die studies in Amerika?
Armand: Oh, de eerste keer dat we in de luchthaven stonden heb ik een traantje gelaten. Mijn zoon en ik komen supergoed overeen. We spenderen zoveel tijd samen en plots vertrekt die voor zo’n lange tijd. Het verdriet maakt wel plaats voor vreugde wanneer je ziet hoe gelukkig je zoon terug thuis komt. Dan besef je, we hebben de juiste keuze gemaakt.
Jaak: In augustus vertrok Thomas naar Amerika op vakantie -hier (wijst naar zijn hoofd), in zijn koppeke op vakantie. Thomas mocht samen met een andere golfer naar de wereldkampioenschappen amateur in Rio. Ze hebben toen niet goed gespeeld, wat nu weinig uitmaakt, maar toen we samen op de luchthaven van Rio stonden wilde Thomas absoluut niet terug naar zijn school in Amerika. Hij had een zodanig grote heimwee. Wij vlogen naar België, Thomas naar Amerika. Onze gates waren dicht bij elkaar en Thomas moest eerst vertrekken. Toen heb ik hem echt fysiek moeten wegduwen. Hij had een afspraak gemaakt voor één jaar en die moest hij naleven.
Armand: Dat zijn inderdaad van die momenten waarbij je als ouder eens een duwtje in de juiste richting moet geven, ook al heb je dan te doen met je kind. Al weet ik wel zeker dat hij na drie maanden de gelukkigste was.
Jaak: Absoluut.
Armand: Hij was natuurlijk ook de eerste, mijn Thomas had het eerlijk gezegd wel makkelijker. Het pad was al deels vrijgemaakt.
De Ryder Cup, was dat het meest fiere moment als papa?
Jaak: Dat is inderdaad iets om fier op te zijn. We hadden nooit gedacht dat Thomas het op zo’n jonge leeftijd zou halen. Hij heeft een enorme piek gekend in 2016 en is dan wat teruggevallen. Het is zeer zwaar om te kunnen omgaan met al die luxe en te blijven presteren na die absolute hoogtepunten. Golf is een zwaar beroep. Dat weten we hier alle drie rond de tafel, en mensen onderschatten dat.
Zijn eerste toernooi dat hij gewonnen had, daar ben ik als papa toch ook ongelooflijk trots op geweest. Ik weet het nog, dat was in Tsjechië. Hij was absoluut niet klaar om een toernooi te winnen, maar we kregen daar ineens een ingeving. Op zaterdagavond belden we even naar elkaar en beslisten: ?we gaan efkes naar Praag. We zijn toen ‘s morgens om 3 uur vertrokken. Om twintig na twaalf moest hij afslaan voor zijn ronde en we kwamen daar toe om kwart na twaalf. En daar hebben we hem zien winnen, voor de eerste keer.
Patrick: Fierheid.. tja, dat is vooral zien dat je zoon oprecht geniet van wat hij doet. Dat is ongelooflijk.
Er waren ongetwijfeld ook moeilijke momenten...
Patrick: Ze hebben niet de gemakkelijkste sport gekozen. Golf is een sport van frustraties. Het is een sport waar je echt klappen krijgt, en mentaal niet te onderschatten. Er zijn veel vaders die tegen hun zonen zeggen je bent fantastisch, je bent de beste van de wereld maar daar doe je hen geen dienst mee. Je moet realistisch blijven en hen vertellen dat ze het meermaals moeilijk zullen krijgen. Het is een lange weg en je moet er steeds in geloven, maar je moet ook je beslissingen in vraag durven stellen? het is uitermate complex. En uiteraard spelen de familie en de ouders daar een belangrijke rol in. Je moet er voor hen zijn, je moet ze ondersteunen.
Nicolas kwam op de Tour in 2001 en verloor daarna zijn kaart. En dan denk je waw! ... wat gebeurt hier. Je begint meteen aan alles te twijfelen. Al die investeringen, die lange weg naar de top en dan ben je er en loopt het verkeerd. In 2007 verloor hij al zijn speelrechten. Alles. Hij kon op geen enkele tour terecht. Daarna ging hij naar Australi? voor 3 maanden. 15 dagen voor hij vertrok legde hij me uit wat hij wou doen en ik ging akkoord. Ik financierde, en toen was het aan hem. Hij kwam terug en een paar maanden later won hij twee wedstrijden op de Challenge Tour en waren we terug vertrokken.
Het is zo moeilijk om als golfer in Een constante lijn je carrière te doorlopen. Er zijn zoveel ups & downs - en zeker als golfer. Dan is het belangrijk dat je goed ondersteund wordt door je familie en de coach. Die geven je vertrouwen en vertellen je vooral om geduld uit te oefenen.
Jaak: Talent is de start maar zeker niet alles. Het maken als professioneel golfer is zoveel meer dan talent.
Patrick: Je moet inderdaad talent bezitten, maar daarna komt de familiale omkadering: hoe ga je als gezin om met tegenslagen en overwinningen, daarna het kiezen van de juiste coaches, dan het zoeken naar de juiste structuur en uiteindelijk kan je kans maken om mee te kunnen doen met de allerbesten. Er zijn veel golfers die zich te snel laten verleiden door de raad van bepaalde coaches, maar je moet bij iedereen langsgaan en informatie halen.
Jaak: Colsaerts & Friends was eigenlijk het begin van die beweging he. Golfers samen krijgen en van elkaar leren. Thomas Pieters en Thomas Detry namen het toen op tegen Nicolas in een exhibitie match. Ze waren toen 17 of 18 jaar.
Patrick: Klopt! De eerste keer was dat in Ternesse.
Armand: Ik moet je trouwens bedanken Patrick. Ik ben Nicolas daar nog steeds enorm dankbaar voor. Dat was zo belangrijk voor mijn zoon, zijn eerste stappen in de professionele wereld.
Een laatste vraag, mochten jullie één tip kunnen geven als papa aan andere papa?s die een zoon met een droom hebben.
Armand: Eerst zijn studies afmaken! (lacht)
Jaak: Dat is ook zo, een goede topsporter is meestal ook een goede student. Waarom? Zelfdiscipline. Thomas was nu niet de beste student, maar hij moest toch gaan voor zijn studies. Als dat lukte, dan kon hij ook succesvol zijn in de topsport.
Armand: En als ik nog iets mag toevoegen, een plan hebben. Ik heb voor Thomas een budget vrijgemaakt voor drie jaar golf op topniveau. Ik heb zoveel mensen gesproken en die zeiden allemaal hetzelfde. Als hij na drie jaar Challenge Tour nog niets bereikt had, dan mag je de hoop opbergen. En dus hadden we een plan en een deadline. Als het na die periode niet was gelukt, dan zou Thomas iets anders doen. Met alle respect voor de golfers die op de Challenge Tour spelen, er zijn er die daar gelukkig mee zijn, maar wij hadden een doel voor ogen. Dat moest binnen die termijn gebeuren.
Het klinkt hard, maar hoe langer je wacht om die beslissing te maken, hoe moeilijker het wordt om als golfer nog ergens anders een carrière op te bouwen.
Jaak: Inderdaad, je moet iets kunnen opbouwen. En dat kost tijd en middelen. Dus een plan hebben, je daaraan houden en dan ook keuzes durven maken als het plan niet werkt.
Er wordt vaak gezegd dat het studieniveau van de Topsportschool te laag is, maar daar ben ik niet mee akkoord. Het niveau is vergelijkbaar met alle andere scholen. Mijn dochter heeft op de Topsportschool gezeten en is universitair geworden, en ik ken nog iemand die aan het doctoreren is. Die studenten krijgen een even goede opleiding als ergens anders.
Op een gegeven moment hebben we gevraagd aan Thomas wat hij van ons - ouders - verwacht. Hij zei: ik wil dat jullie alleen maar mama en papa zijn?. We vroegen dat omdat je in het begin alles wil regelen.
Patrick en Armand in koor: Dat is onmogelijk.
Patrick: Op een bepaald moment moet je kunnen loslaten en het vertrouwen geven aan mensen met kennis van zaken.
Armand: Ik heb ook snel die afstand gehouden en Thomas op zijn verantwoordelijkheden gewezen. Dat is nodig als je wil dat hij zijn dromen au sérieux neemt.
Patrick: Ouder zijn is een job op zich he
Jaak: Klopt volledig!
De drie papa’s hadden elk een piepjonge zoon met een droom, en die droom zien ze nu in vervulling gaan. Nicolas Colsaerts houdt nog steeds vast aan zijn briefje die hij als 11-jarige schreef en kan dit delen met vrouw en kind. De twee Thomassen werden samen wereldkampioen in Australië
Toch zijn het niet die professionele overwinningen die de vaders het meest trots maken. Tijdens het interview was het de hele tijd voelbaar... De onvoorwaardelijke steun voor hun zonen, ongeacht de keuzes die ze gemaakt hebben, de fierheid dat ze hen iets zien doen wat ze echt willen doen. Golf of niet.
Gelukkig voor ons is dat golf geworden.
Een fijne vaderdag en bedankt voor dit unieke interview Jaak, Armand en Patrick.
Carl Dieryckx voor Golfvlaanderen